Green Live

Każdy z nas w którymś momencie musiał szaleńczo obgryzać pazurki,
zastanawiając się jak szybko zdobyć upragnione warzywa i inne cenne
plony. Zasiać można, ale czas oczekiwania na coś więcej niż tylko
licha marchewka jest powalający, a my natychmiast ich potrzebujemy i co
wtedy? No jak to co, autobusik i pędem do miasteczka – przy okazji nie
zapomnijcie skasować biletu! Wreszcie docieramy do celu i tutaj szok: czy
aby na pewno jesteśmy na targu , może dotarliśmy do ekskluzywnego sklepu
?
Czy to słuszne? Trzeba spojrzeć na to zjawisko z dwóch stron:
kupującego i sprzedającego.
   Pierwszy ma na celu kupić jak najtaniej, zazwyczaj jednak ma ta
czynność drugie dno, bo kupujący z reguły potrzebuje towar, aby
osiągnąć osobistą korzyć czyli zaliczenie questa, sprzedaż klientom
nerwowo przestępującym z nogi na nogę pod płotem. Ewentualne nadwyżki
potem sprzedaje – tutaj wkraczamy w świat sprzedającego. Bo czyż nie
jest prawdą, że sprzedać chcemy jak najkorzystniej, przebijając oferty
konkurencji? Czasami powoduje to wielkie roszady na straganie. Sprzedajemy,
bo potrzebujemy zasilenia naszej sakiewki na różne cele: a to na
rozbudowę pomieszczeń, dokupienie zwierzaków czy inne równie ważne
sprawy. I takim sposobem pojawia się problem nie do rozwiązania, konflikt
interesów kupującego i sprzedającego. Mimo wszystko nie da się tego
pogodzić, póki jest popyt - to ceny będą jego odzwierciedleniem na
zasadzie: potrzebujecie więc i tak kupicie, a skoro kupicie, to mogę
śrubować cenę oczywiście do pewnych granic.
   Tylko z drugiej strony czy mamy prawo się oburzać na wycenę? Czy nie
przyjdzie moment, kiedy z kupującego zamienimy się w sprzedającego i
naraz wysokie ceny przestaną nas bulwersować? Z mojego punktu widzenia
zjawisko obserwowane na targu jest mimo wszystko normalne.
   Zdaję sobie sprawę, że wycena może powodować palpitacje u
kupującego, ale zawsze też można zamiast straganu odwiedzić sprzedawcę
nasion i tam kupić to, co w danej chwili jest nam potrzebne!



Autor Krzysiek9982